ზებუს მსხვილფეხა რქოსანი პირუტყვი, ან კეხიანი პირუტყვი, წარმოშობით ინდოეთიდანაა, მაგრამ ასევე გვხვდება ბრაზილიაში, აშშ-სა და აფრიკაში. ისინი, როგორც წესი, წითელი ან ნაცრისფერია, აქვთ რქები და გამოიყენება მათი ხორცისა და რძის დასამზადებლად, ასევე გამოიყენება როგორც მზიდი ცხოველები. ისინი ცნობილია სითბოს ტოლერანტობით და ითვლება გამძლე პირუტყვს, რომელიც ასევე მდგრადია დაავადებებისა და პარაზიტების მიმართ.
სწრაფი ფაქტები ზებუს შესახებ
ჯიშის სახელი: | ზებუ |
წარმოშობის ადგილი: | ინდოეთი |
გამოიყენება: | რძე, ხორცი |
ხარი (მამაკაცი) ზომა: | 400-600 ფუნტი |
ძროხა (ქალი) ზომა: | 300-450 ფუნტი |
ფერი: | ნაცრისფერი, წითელი |
სიცოცხლის ხანგრძლივობა: | 20 წელი |
კლიმატის ტოლერანტობა: | სითბოგამძლე |
მოვლის დონე: | მარტივი ზომიერი |
პროდუქცია: | რძე, ხორცი |
Zebu Origins
ზებუ წარმოიშვა ინდოეთიდან, თუმცა ორიგინალურ ჯიშს არ გააჩნდა ის გამორჩეული კეხი, რომლითაც ზებუ ცნობილია დღეს. კლდეებზე და ჭურჭელზე შესრულებული ნახატები აჩვენებს, რომ ზებუ არსებობდა ჩვენს წელთაღრიცხვამდე დაახლოებით 2000 წლიდან და აფრიკაში ექსპორტირებული იქნა ჩვენს წელთაღრიცხვამდე 1000 წელს. ისინი ასევე გაიტანეს აფრიკაში მე-18 საუკუნეში და ბრაზილიაში მე-19საუკუნის ბოლოს. ზებუს ხშირად აღწერენ, როგორც შინაური პირუტყვის უძველეს ჯიშს მსოფლიოში.
ზებუს მახასიათებლები
ისინი სითბოს ამტანები არიან, რაც მათ პოპულარობას ხდის ცხელ ქვეყნებში, როგორიცაა ბრაზილია, სადაც მათ ძირითადად ხორცის გამო ზრდიან, რადგან ტროპიკულ ტემპერატურას უკეთესად უძლებენ, ვიდრე ევროპული ჯიშის პირუტყვი.
თუ ჯიშს ხშირად ამუშავებენ, ისინი მიიღებენ ადამიანურ კონტაქტს და სიახლოვეს და შეიძლება ჩაითვალოს საკმაოდ მორჩილად. თუმცა, ძროხებს შეუძლიათ დედობა და შთამომავლობის დასაცავად გამოიყურებოდეს, ამიტომ ყოველთვის სიფრთხილე უნდა გამოიჩინოთ ახალ დედებთან ყოფნისას.
ჯიში ითვლება დაბალ მოვლაზე. მოშენების პრობლემა ცოტაა, რადგან ხბოები პატარებად ითვლება.
ზებუ არა მხოლოდ გამძლეა, არამედ ძლიერია, რაც იმას ნიშნავს, რომ ის ასევე შეიძლება გამოყენებულ იქნას როგორც ცხოველი, როგორც ურმების და ტექნიკის ასაზიდად, ასევე პაკეტებისა და აღჭურვილობის გადასატანად.
გარდა იმისა, რომ ზებუ მაღალი ამტანია სიცხისა და ტენიანობის მიმართ, ასევე მდგრადია პარაზიტებისა და დაავადებების მიმართ, რაც მათ პირუტყვის კარგ არჩევანს ხდის ბევრ რთულ რელიეფსა და ზონაში.
ასევე იხილეთ:ძროხის ღორღიანი პირუტყვი
გამოიყენება
ზებუ ძირითადად გამოიყენება ხორცის წარმოებისთვის და უპირატესობას ანიჭებენ ტროპიკულ კლიმატს ევროპული პირუტყვის ჯიშებთან შედარებით, სითბოს და ტენიანობის მაღალი ტოლერანტობის გამო. მას რძის წარმოებისთვისაც იყენებენ, მაგრამ ზებუ ძროხები ბევრ რძეს არ გამოიმუშავებენ და უმეტესობას ხბოებს გადარჩენის უზრუნველსაყოფად აძლევენ.მათი სიძლიერე ნიშნავს იმას, რომ ზებუ ასევე გამოიყენება სახვრეტად, რადგან მათ უფრო მეტად შეუძლიათ მძიმე წონების გადატანა დიდ დისტანციებზე.
გარეგნობა და ჯიშები
ჯიში ჩვეულებრივ ნაცრისფერი ან წითელი ფერისაა, თუმცა ეს შეიძლება განსხვავდებოდეს როგორც ნახირში, ასევე ქვეყნიდან ქვეყანაში. მათ აქვთ რქები, ცნობილია ფხვიერი კანით და მათი ყურები დიდია. მათ ასევე აქვთ კეხი, რის გამოც მათ დაარქვეს კეხიანი პირუტყვის არაოფიციალური სახელი.
თავდაპირველად, ზებუს არ ჰქონდა კეხი, მაგრამ ეს მათში გამოიყვანეს, რადგან სხვადასხვა ჯიშის პირუტყვი გაერთიანდა და შემოვიდა მათი განსხვავებული სარგებლობისთვის.
ცნობილია, რომ დაახლოებით 75 ჯიშია ზებუ, მათ შორის აფრიკული და ინდური ჯიშები. ისინი განსხვავდებიან იმის მიხედვით, ხორცის წარმოებისთვისაა გამოყვანილი თუ რძის წარმოებისთვის.
მოსახლეობა/გავრცელება/ჰაბიტატი
ზებუს ზუსტი რაოდენობა უცნობია, რადგან ყველა პირუტყვი არ არის რეგისტრირებული ან ცნობილი. თუმცა, ვარაუდობენ, რომ აშშ-ში 2 მილიონია, ბრაზილიაში 155 მილიონი და ინდოეთში კიდევ 270 მილიონი.
მაშ, კარგია თუ არა ზებუ მცირე მეურნეობისთვის?
ზებუ შეიძლება მივიჩნიოთ პირუტყვის კარგ არჩევნად მცირე მეურნეობისთვის, განსაკუთრებით ტროპიკულ კლიმატში, სადაც მაღალი ტემპერატურა და ტენიანობაა. ისინი გამძლეა, მდგრადია დაავადებებისა და პარაზიტების მიმართ და შეიძლება საკმაოდ მორჩილები გახდნენ, თუ საკმარისად ხშირად იქნებიან ადამიანებთან ერთად.
ზებუ ითვლება შინაური პირუტყვის უძველეს ჯიშად მსოფლიოში. ისინი გვხვდება ინდოეთში, აფრიკაში, ბრაზილიასა და შეერთებულ შტატებში და გამოიყენება ძირითადად მათი ხორცისთვის, მაგრამ ასევე შეიძლება გამოყვანილი იყოს რძის წარმოებისთვის და გამოსაყენებლად.